Hoera! Nederland is een archeologisch Rijksmonument rijker. En wat zijn we blij, want het goed bewaard gebleven 12 hectare groot raatakkercomplex ligt op de Utrechtse Heuvelrug. Op het terrein van Staatsbosbeheer tussen Amerongen en Elst om precies te zijn.
Verhaal in het landschap
Op 20 september hebben algemeen directeur van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, Susan Lammers en Jasper Kuipers ter gelegenheid van deze benoeming een informatiepaneel onthuld. Iedereen kan nu het verhaal lezen van onze verre voorouders die hier hebben gewoond en het land hebben bewerkt. Daarmee worden bezoekers ook attent gemaakt om het verhaal in het landschap te lezen. Weliswaar goed verscholen want zonder het te weten loop je er argeloos voorbij, terwijl de grafheuvels, restanten van raatakkers en wallen er nog goed zichtbaar zijn.
Grafheuvels
De bewoning in dit gebied lijkt te zijn begonnen in de late steentijd, vanaf 2500 voor Christus. Toen werden hier grafheuvels opgeworpen, waarin mensen werden begraven die waarschijnlijk een vooraanstaande positie hebben gehad in de gemeenschap. In de eeuwen na de oorspronkelijke aanleg werden de heuvels vaak nog gebruikt voor het begraven van andere personen in dezelfde heuvel. Vaak werden de heuvels bij deze gelegenheden een stuk verbreed of verhoogd.
Akkersysteem
Andere aanwijzingen voor de prehistorische bewoning hier zijn de restanten van raatakkers uit de bronstijd en de ijzertijd. Vanaf ongeveer 1100 BC hebben de boeren het land eeuwenlang op dezelfde wijze bewerkt. Door het land herhaaldelijk te ploegen zijn er lage walletjes rond deze akkers ontstaan. De akkers werden periodiek verplaatst, om te voorkomen dat de grond uitgeput zou raken. Het resultaat hiervan is een uitgestrekt akkersysteem, waarbij de akkers en de wallen die door de eeuwen heen zijn gebruikt nog steeds zichtbaar zijn.