Blog Michiel van Delft
Het is herfst, laat dat duidelijk zijn. De bomen laten het blad vallen, waarmee ze voorkomen dat er in de winter vorstschade ontstaat. Eerst halen ze er de bruikbare stoffen nog uit, waardoor het blad van die prachtige herfstkleuren krijgt. De natuur zit wonderbaarlijk knap in elkaar.
Het is zondagmiddag twaalf uur en ik loop met mijn hond naar huis na bij vrienden een kopje koffie gedronken te hebben. Het is een wandeling van driekwartier, op een rustig tempo, zodat zij kan snuffelen en ik af en toe een praatje maak. Zoals met die vriendelijke mevrouw, die gezeten op een leeg bierkratje de eikeltjes tussen het grind van de oprit raapte.
Toen ik bijna thuis was realiseerde in me opeens dat ik nog geen bladblazer had gehoord. Wel stonden er ergens een bladhark en bezem in een heg. Maar geen bladblazers, wat fijn! Want het blad laten liggen heeft zoveel voordelen. Voor de insecten, die er hun eitjes in hebben gelegd of zich eronder verstoppen voor de winter. En het dekt ook plantjes en kiemen af tegen de vorst. Bovendien geeft het voedingsstoffen af, waarmee de cirkel van het leven weer rond is. Ashes to ashes, dust to dust.
Hetzelfde geldt voor de borders. Insecten gebruiken de dorre plantenstengels en bladeren in de winter als schuilplaats. Als je ze laat staan, en in het voorjaar pas verwijderd, dan help je de insecten een handje. Een bijkomend nadeel van de blazer is de kracht van de straal. Die is meer dan 300 kilometer per uur, dus er komt een serieuze orkaan uit de loop. Het maakt meer kapot dan je lief is.
Er zijn veel bewustwordingscampagnes die dit uitdragen. Heuvelrugtuinen is er een van. Het zwijgen van de bladblazers geeft me hoop. Hoop dat we ons meer en meer bewust worden van onze invloed op de natuur in onze tuin en hoe makkelijk het is om de natuur een handje te helpen. Als je je dat realiseert, dan zijn de bladeren op het gazon en de vergeelde stengels in de border een fijn gezicht.
Michel van Delft is ambassadeur van de Heuvelrugtuinen.